Interview met Top organisator, Peter Boelhouwer

‘We zitten in de haarvaten van de stad als het gaat om evenementen’: vertelt Peter Boelhouwer. Top-organisator Peter Boelhouwer blijft ondanks annuleringen positief Door: Ria Luitjes geschreven voor het Vogelwijk magazine april 2020. Peter Boelhouwer is voor velen in Den Haag geen onbekende. Al jaren is deze wijkgenoot betrokken bij de organisatie van vele – vaak jaarlijks terugkerende – evenementen. Tijd voor een kennismaking met deze Hagenees, die bedrijfsmatig een erg spannende tijd doormaakt door de gevolgen van de Corona-crisis. In zijn volledig verbouwde huis aan het IJsvogelplein vertelt hij over zijn leven en werk.

Wie is Peter Boelhouwer?

,,Ik ben 43 jaar geleden hier in Den Haag geboren, in de wijk Duinoord. Samen met Désirée, met wie ik nu al bijna 25 jaar getrouwd ben, heb ik twee zonen: Jesse (21) en Sam (19). Met één broer en twee zussen was het in mijn jeugd altijd een gezellige boel bij ons thuis. Die gezelligheid zie ik nu ook terug binnen ons eigen gezin. Mijn vader was ondernemer, dus het zaadje voor het ondernemerschap is bij mij al op jonge leeftijd geplant. Na Duinoord heb ik met mijn ouders nog in het Valkenboskwartier en Loosduinen gewoond. Op mijn 19^e ben ik in de Vruchtenbuurt met Désirée gaan samenwonen.’’

Hoe kwamen jullie in de Vogelwijk terecht?

,,Dat is een wonderlijke zoektocht geweest. We wilden eigenlijk in de Vruchtenbuurt blijven wonen, maar op een gegeven moment kwam dit huis aan het IJsvogelplein op Funda voorbij. Eerst dachten we: dat kunnen we niet betalen. Dit huis was een echt verbouwproject. Er moest erg veel aan gebeuren. We hebben het kunnen kopen doordat de erfgenamen graag snel  wilden verkopen, want de wetgeving voor erfgenamen zou worden aangepast. We hebben het huis in anderhalf jaar verbouwd. Dagelijks heeft met name Désirée haar ziel en zaligheid in dit project gelegd en het omgebouwd tot het heerlijke huis dat het nu is. We hebben altijd veel mensen over de vloer, maar het huis is daar op ingericht. Kerst 2013 wilden we in ons nieuwe huis vieren en dat is gelukt!’’

Hoe ervaar je het wonen in de Vogelwijk?

,,Wij ervaren heel veel betrokkenheid en interesse van buurtbewoners. Zeker in het begin, toen we nog aan het verbouwen waren. Mensen kwamen vaak even langs om te kijken wat we aan het doen waren. Nu is de heg hoger, dus valt er minder te bekijken. Door ons werk kennen we heel veel mensen en er wonen ook veel bekenden in de wijk. We komen ze nu allemaal nog vaker tegen. We zijn acht jaar geleden bijzonder hartelijk ontvangen en dat voelt nog steeds zo.’’

Welke opleidingen heb je gevolgd?

,,Na mijn middelbare school aan het Stevin College ben ik naar de Haagse Middelbare Hotelschool gegaan. Daar heb ik Désirée leren kennen. Na de Hotelschool ben ik gaan werken bij Restaurant Castafiore aan het Spui. Daar leerde ik Harry de Bruin kennen, destijds directeur van het ROC Mondriaan. Via hem ben ik, wonderbaarlijk genoeg, het onderwijs in gerold. De benodigde studie heb ik in deeltijd aan de Fontys Hogeschool in Amsterdam afgerond. Zeven jaar lang heb ik als docent Hospitality en Evenementmanagement overal tegenaan geschopt waartegen ik kon schoppen. Dit klinkt heel erg, maar eigenlijk heb ik alleen maar leuke projecten gedaan die ik samen met de leerlingen optuigde. Ik was met name druk met ‘de school naar buiten te brengen’. Continu was ik aan het kijken: hoe kan ik de leerlingen op een andere manier lesgeven, dus buiten het bekende leslokaal?”

Buiten het leslokaal?

,,Op een gegeven moment ben ik bij ADO terechtgekomen. Ik heb helemaal niets met voetbal, maar ik zocht een project. Het is algemeen bekend dat sport verbindt, net als eten dat doet. Mensen komen voor een avondje uit. Bij een thuiswedstrijd ging ik met een aantal schoolklassen naar het stadion de hospitality bij ADO inrichten. Het ene clubje leerlingen ging achter de kassa zitten, het andere clubje stond bij de deur de gasten te verwelkomen, de kaartjes te controleren en de stoelen aan te wijzen. Zo leerden de leerlingen om vreemde mensen aan te spreken en ook wat het betekent om gastvrij te zijn. Dat was 19 jaar geleden. Inmiddels is het een vast onderdeel in de opleiding geworden en daar ben ik best trots op.’’

Nu run je een succesvol Evenementenbureau. Vanwaar die switch?

,,Na zeven jaar wilde ik wel iets anders. Ik wilde parttime lesgeven en voor mij zelf beginnen, maar niet van scratch af aan. Ergens instappen en dat vervolgens uitbouwen. Ik leerde Ferry de Bijl van DB activiteiten kennen. Die organiseerde voor de gemeente Den Haag Prinsjesdag en de Sinterklaasintocht. Ik dacht: dat kan ik wel uitbouwen, zeker met mijn netwerk. En dat is gelukt, zal ik maar zeggen. Nu ben ik eigenaar van DB Evenementen en Haagevents. Deze bedrijven kunnen afzonderlijk van elkaar opereren maar ook in elkaars verlengde.’’

Wat is de kracht van je bedrijven?

,,Aan de ene kant zorgen dat voor elk evenement organisatorisch de puntjes op de i staan. Aan de andere kant zorgen dat productietechnisch alles goed geregeld is voor bijvoorbeeld de toestroom van veel mensen. Denk aan stroomvoorziening, vlaggen, hekken of vergunningen. Voor het ene evenement zijn wij volledig verantwoordelijk voor de uitvoering en invulling van begin tot eind en bij andere manifestaties of feesten zijn we gedeeltelijk betrokken. Maar er is bijna geen enkel evenement in Den Haag waar wij met een van onze bedrijven niet bij betrokken zijn. Dat is een unieke positie die we in de stad hebben gecreëerd. Ook daar ben ik echt wel een beetje trots op.’’

Heb je een favoriet evenement?

,,Nee, dat is moeilijk te zeggen. Allemaal zijn ze uniek in hun eigen soort. Kijk je bijvoorbeeld naar Vlaggetjesdag of de Sinterklaasintocht, dan zijn dat een beetje soortgelijke grootheden. We werken dan samen met een heleboel vrijwilligers, die allemaal bijdragen met een bepaalde passie en motivatie. Voor de één is het passie voor haring en folklore, voor de ander de passie om een dag lang lekker iemand anders te kunnen zijn en de stad lekker op z’n kop te kunnen zetten. Prinsjesdag vind ik altijd heel bijzonder. Ik vind het heel eervol dat wij als Haags bureau daarbij zo’n waardevolle ondersteunende taak mogen vervullen. Maar ook dat we met de gemeente en de overheidsdiensten op een bepaald niveau mogen meedenken en meepraten. Dan moet je bijvoorbeeld denken aan side events en de productionele inrichting van de route.’’

Organiseren jullie ook evenementen voor en met vrijwilligers?

,,Ja, dat doen we zeker. We zitten echt in de haarvaten van de stad als het gaat om evenementen. Elk stadsdeel en elke wijkvereniging weet ons te vinden. We denken gewoon vrijblijvend mee zonder daarvoor betaald te worden. Ik vind het ook gewoon leuk om lokale initiatieven op weg te helpen met ideeën, maar ook met een vergunningsaanvraag. Zoals ik ook tips heb mogen geven voor het 100-jarig bestaan van onze wijk in 2018. Ook nu help ik bijvoorbeeld zijdelings vrijwilligersverenigingen van Duindorp en Scheveningen: de grote groep passievolle bouwers van de vreugdevuren met oud en nieuw. Ik begeleid ze om op een goede manier om te gaan met wet- en regelgeving, maar ook met het aanbrengen van structuur in de organisatie zelf. Met als doel dat er wél een vergunning kan worden afgegeven voor vreugdevuren op de oudejaarsdag van dit jaar. Daarnaast zetten we in onze vrije tijd als gezin graag onze schouders onder diverse taken en evenementen van Hockeyclub HDS.’’

Vanwege de Corona-pandemie zijn alle evenementen in Nederland voor de komende maanden afgelast, Wat betekent dat voor jou?

,,Het is verschrikkelijk! Net als voor elk bedrijf dat in de evenementenbranche zit of er aan gerelateerd is, zoals horeca en hotels. En eigenlijk geldt dat voor elke ondernemer. Voor ons verliep het als volgt. We werkten aan de voorbereiding van tal van evenementen, waaronder het Haags Ondernemersgala van eind maart. Dat werd van het ene op het andere moment afgeblazen en in de dagen daarna volgde de rest. Zoals ook het Eurovisie Songfestival waarvoor wij personeel, decoratie en bewegwijzering zouden leveren. Nu werken we op een lager pitje aan de events die gepland staan vanaf juni maar die zijn ook onzeker geworden. We hebben voor de acht fulltimers die bij ons werkzaam zijn arbeidstijdverkorting aangevraagd en onze freelancers trachten wij zo veel mogelijk te ondersteunen. Hoe lang dit allemaal gaat duren, is voor iedereen een vraag. Maar wij blijven positief ingesteld. Er is weer tijd om op te ruimen, je te bezinnen en in alle rust aandacht te geven aan elkaar.’’ Meer interviews lezen? klik hier